20’li yaslarim sonuna, kahkahalarla gelmisim, kahkahalarimda emegi olanlara tesekkurler oncelikle.

Gecen sene kendime hatirlatmistim, kalbinin degil aklinin sesini dinle, Ipek Ongun romani degil hayat demisim. 20’li yaslarimin sonuna gelirken  unuttugum oldu kendi kendime verdigim bu nasihati, ama unutmamak icin not dusmek lazimsa eger yine dusuyorum o zaman

Baska neleri not dusuyorum peki 29 yasima,

Calisan kazanir elmasi kizarir diyorum mesela, bazen ” Allah’im ben ne yapiyorum?” diye soruyor olsam da, su anda yaptigim seyden baska bir sey yaparken hayal edememek kendimi, kendime verdigim en guzel hediye.

Insan degisirmis notunu dusuyorum bir de, degistirmem sandigin, boyle geldim boyle giderim sandigin ne varsa ya korkakligindan ya tembelliginden ya da kendini begenmisliginden seninleymis

Yine yeniden ailen ve ailen olan dostlarin cok onemliymis,her seyin ustesinden gelmenin yolu sadece var olduklarini bilmekten gecermis

Beyin hucrelerin cok degerliymis,oyle car cur edilmemeliymis

Dunyanin sana,senin dunyaya bir borcun olmasa da, dunyayi daha iyi bir yer yapabilmek icin gole bir tas atmak ve o tasi atmaktan yorulmamak gerekliymis

Bin dusunup, iki susup, belki bir konusmak dunyanin en kiymetli ozelligiymis!

Insanlardan “mola” almak istemek seni kotu biri yapmazmis, tersine kimseyi kirmamani sagladigi icin iyi biri bile yaparmis…

Ve “gerginligi” sevmemek zor olsa da, ne guzel komsumuzmus.

keyifli pazarlar olsun,

 

emine