Ucagin tekerlekleri yere temas ettigi an anladim durumun ciddiyetini,ben bundan sonra baska bir kitada baska bir ulkede yasayacaktim, ucagin tekerlekleri yere degdiginde ilk ve son kez agladim butun bu maceranin icinde,ve cok sukur bir daha hic aglamak gelmedi icimden.
Yeni evimde ilk kez yalniz kalip corba yapmak icin yengemin yazdigi yemek tarifleri defterini actigimda anladim buyudugumu ben,sonra zaman gecti defteri arada yengemin guzel ve komik tariflerini ve benim icin yazdigi notu okumak icin aciyorum,artik olcusuz tarifsiz yemek yapabiliyorum.
Ilk kez Burcu,Damla,Idil ve Makbule’nin benim icin hazirladigi defteri yeniden okulun ilk gununden once actim bana “beni” hatirlatmasi icin ve Tugce ile Hanefi’nin hediyesi kalemi bana sans getirmesi icin ilk okul gunu kullandim,onlar sayesinde gercek dostluklarin zamana ve mekana direnebildigini ogrendim.
Ailenin zamana ve mekana direnen bir sey oldugundan suphem yok, kocaman “ailem” sayesinde yeniden anladim.
Ilk kez tek basima hasta oldugumda yalniz yasamanin pek guzel olmadigini dusundum,ama sonra iyilestim gecti gitti.
Makbule’nin nisanini, Simal’in dogumunu, kendi dogumgunumu skype ile kutlayinca anladim ben mesafe diye bi seyin olmadigini.
Teknolojinin ne demek oldugunu babaannem ve anneannemin skype’da beni gorunce saskinlikla karisik heyecanlarini gorunce anladim,sonra herkes alisti zaten.
Benan’in, Demir’in ve Mercan’in, Simal’in ne kadar buyudugunu gormeyi ozleyince anladim,hala olmanin beni tanimlayan bi sey oldugunu.
Guzel bir ogleden sonra elimde kitapla bir parkta battaniye ustunde hem kitap okuyup hem arkadaslarimla cilek yerken anladim yeni hayatlarin cok guzel oldugunu
Bir Etiyopya lokantasinda Burcu ile elimle yemek yerken anladim, yeni deneyimlerin essizligini ve bunu paylasacak birinin onemini.
Butun bunlari yasarken ogrendim yasadiklarim icin bol bol sukretmem gerektigini.
E.
Emine Deniz 